منطقه گرایی ایران و آسیای مرکزی در پرتو جهانی شدن: طرحی برای جامعه بین الملل منطقه ای؟
Authors
abstract
نسبت منطقه گرایی و جهانی شدن از مسائلی است که طی سال های اخیر مورد توجه متفکران قرار گرفته است. یکی از مناطقی که از پتانسیل همگرایی منطقه ای برخوردار است آسیای مرکزی است. فروپاشی ابرقدرت شرق و استقلال کشورهای آسیای مرکزی را می توان به عنوان عصری نوین در این منطقه تلقی کرد که آنها را در معرض فرایندهای جهانی شدن قرار داد. در این میان ایران با توجه به ارتباطات تاریخی و قرابت جغرافیایی و فرهنگی با جمهوری های آسیای مرکزی، فرصت مناسبی را برای توسعه روابط با این کشورها بدست آورده است. البته کشورهای دیگر نیز تلاش می کنند تا نفوذ خود را در آسیای مرکزی گسترش دهند. سوال اصلی پژوهش حاضر این است که چگونه ایران و جمهوری های آسیای مرکزی می توانند نوعی جامعه بین الملل منطقه ای را تشکیل دهند؟ فرضیه ای که در پاسخ به پرسش بالا مطرح می شود این است که ایران و آسیای مرکزی از یکسو با تکیه بر زمینه ها و همگرایی های تاریخی(روابط گماین شافتی) و از سوی دیگر با طراحی روابط کارکردی(گزلشافتی) نوعی جامعه بین الملل منطقه ای را تشکیل می دهند. فرضیه بالا با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی مورد آزمون قرار می گیرد. یافته های این پژوهش نشان می دهد که با توجه به روابط فرهنگی ایران و جمهوری های تازه استقلال یافته که ریشه در تاریخ کهن این کشورها دارد و همچنین افزایش روابط کارکردی ایران و پنج کشور آسیای مرکزی پس از استقلال این جمهوری ها می توان نتیجه گیری کرد که ایران و جمهوری های آسیای مرکزی از توانایی بالقوه لازم برای تشکیل جامعه بین الملل منطقه ای برخوردار هستند.
similar resources
منطقه گرایی، ایران و آسیای مرکزی
به زعم نویسنده این مقاله، جمهوری اسلامی بعد از دوره ای از انکار و طرد سازمان های بین المللی، بر اساس تحولات جدید و درک نوین از منافع، دریافت که این سازمان ها، اولاً می توانند ابزاری برای حفاظت از حقوق و امنیت کشور باشند، ثانیاً به خروج ایران از انزوا کمک کنند و ثالثاً در مقابل خطرات تک قطبی شدن جهان از جمهوری اسلامی حمایت و حراست کنند. در این راستا ایران ضمن روی آوردن به سازمان های غیرغربی همچون ع...
full textجهانی شدن منطقه گرایی ودولت- ملت ها
در حالیکه جهانی شدن و ابعاد مختلف آن سیستم وستفالیا و حاکمیت های سنتی ناشی از آنرا به مبارزه فرا خوانده است دولت و ملت ها تا کنون در برابر این پدیدار در حال گسترش پناهگاه مستحکمی نیافته اند در واقع شتاب و جهش جهانی شدن جدید بزرگترین چالش را برای تداوم بقای این بازیگران قدیمی فراهم ساخته است این در حالی است که منطقه گرایی جدید نیز به موازات این پدیدار در حال شکل گرفتن است گروهی بر این باورند که ...
full textچین و افراط گرایی برگرفته از منطقه آسیای مرکزی
در این مقاله تلاش شده تا تصویری از افراط گرایی در ایالت سین کیانگ چین، زمینه ها و عواملِ تشدید کننده آن ارائه شود. علاوه بر این نحوه برخورد و تعامل دولت مرکزی چین با ساکنان این ایالت نیز مطمح نظر قرار خواهد گرفت. اختلافات دینی و نژادی ساکنان سین کیانگ یعنی اویغورها با ساکنان اصلی کشور چین یعنی قوم هان، در کنار تأثیرپذیری از گروه های تندرو و اسلام گرایان در منطقه آسیای مرکزی از جمله عوا...
full textجهانی شدن و نو منطقه گرایی ؛ تعامل یا تقابل
مقاله پیش روی می کوشد تا از رهگذر بررسی و مطالعه پدیدارشناسانه دو فرایند جهانی شدن و منطقه گرایی نوین نوع رابطه میان این دو فرانید را مورد بحث قرار دهد این نوشتار با رد رویکرد تقابل میان جهانی شدن و نومنطقه گرایی بر این بارور است که منطقه گرایی نوین جریان سیاسی اقتصادی و تعدیل کننده جهانی شدن می باشد دست آخر اینکه هر دو فرایند مسیر واحدی را طی می نمایند و آن عبارت است از دگرگونی در ساختار نظام ...
full textهمکاریها و اتحادها در منطقه آسیای مرکزی: نگاه حکومتهای منطقه
بررسی رفتار و عملکرد جمهوریهای آسیای مرکزی پس از فروپاشی شوروی سابق نشان میدهد این کشورها جهتگیریها و استراتژیهای متفاوت و گاهی از اوقات متضادی را در سیاست خارجی خود اتخاذ نمودهاند. از جمله میتوان به استراتژی اتحاد و ائتلاف با دیگر کشورها اشاره نمود که با توجه به ضعف بنیادی در بیشتر زمینههای سیاسی، امنیتی، اقتصاد داخلی و نیز با توجه به تهدیدات امنیتی که از ناحیه روسیه متوجه ...
full textMy Resources
Save resource for easier access later
Journal title:
مطالعات راهبردی سیاستگذاری عمومیجلد ۶، شماره ۲۱، صفحات ۱۲۳-۱۴۴
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023